Terwijl de wekker afgaat, ik mijn bed uitkom, voel ik het al, mijn keel is vandaag niet blij. Mijn keel voelt wat raar aan en op het moment dat ik iets zeg hoor ik het al.. schor, hees en noem maar op.. kortom een tijd van beraad. Ik moet naar mijn werk, ik heb twee belangrijke afspraken staan. De eerste is met vriendin Elizabeth, (inderdaad de deftige uitvoering van haar naam), om te overleggen over de komende projecten wensen en grenzen. Daarnaast ga ik vanmiddag naar vriend Rick, helaas is hij zijn baan verloren, zijn zijn spullen van zijn theatertje, nu overbodig en moet het weg. Ik ben gevraagd of ik dit wil voor school. Ik ben af en toe echt een snuffellaar, dus ja natuurlijk graag zelfs. Heb geen idee wat het allemaal is, maar ik haal het wel even op zei ik nog vol optimisme.. dus die afspraak moest ook door gaan.
De dag begon zoals zo vaak, even bijkomen in de personeelskamer, daarna de lessen aan de iks, ging wat moeizaam omdat de leerlingen toch door het hele gedoe van Parijs van slag zijn. Het is ook lastig voor ze, hun geloof, de cartoon, de dood, het geeft chaos in hun hoofd, ze weten niet zo goed wat ze er mee moeten... ik ben natuurlijk met hun dat gesprek aan gegaan, maar het is lastig dat blijkt wel. Na de eerste twee uur, had ik een meisje en tijdens het gesprek met haar, bedacht ik me ineens de gouden greep, namelijk het Maatjesproject in Alphen aan den Rijn, is een prima iets en ik denk echt iets voor haar. Dus dat heb ik maar eens bedacht. Het derde uur begon nogal heftig, een meisje had een ander meisje uit de klas geslagen en dat was een rel etc. logisch maar het is altijd zo in deze klas dat deze queenbeens elkaar naar de eer en macht steken, en telkens als je er met ze overhebt blijkt het bijna altijd een groot misverstand te zijn.. kortom vuur om niks.... maar goed je bent er wel weer tijd voor kwijt. Terwijl ik met deze meiden in gesprek was gaat mijn deur open, de meeste leerlingen weten dat als mijn deur dicht is dat ik dan in gesprekken ben met leerlingen en dat ze dan niet binnen mogen komen. Maar dit keer begreep ik het, ze hadden namelijk stoelen voor mij geverfd, Ze hadden dit al gevraagd en nu waren ze af.. Ik vind ze prachtig, maar nog meer vind ik het een kadootje dat ze dit willen doen en doen.. Ze zijn beretrots, en willen steeds op hun eigen stoel zitten, dat vind ik zo gaaf dan meteen. Het zijn er nu 3 het zullen er 5 worden, maar ik ben zo trots en blij met deze stoelen. het zijn weer bijzondere kunstwerkjes en het mooie is er is er maar 1 van. Goud waard lijkt me.
Na het gesprek met de meiden, snel nog een klas les gegeven en wat was dat ook een heerlijk stel, ze genieten en ik geniet met ze. Om 12.00 precies stond vriendin Elizabeth in mijn lokaal en konden we heerlijk kletsen en voorbereiden, zo gezellig weer, ook al zon kadootje voor ons, het is altijd leuk en we zwalken van het ene onderwerp naar het andere. altijd leuk in ieder geval,. Daarna moest ik naar vriend Rick, om de spullen op te halen voor mij lokaal, maar wat scherts mijn verbazing, mijn ka is veel te klein, daar past nog niet eens een flinter in van wat daar is en wat ik mag hebben.. Ik heb eerst diep adem gehaald en meteen gezegd ik wil alles, het is handig dat als jij het ooit nodig hebt ik het heb en je kan het terugkrijgen tenzij het kapot is. Er zitten prachtstukken bij, zulke mooie jurken, jassen schoenen noem maar op. ik ben helemaal blij en er ondersteboven van. Hieronder slechts een klein gedeelte wat ik al heb meegenomen, meer paste er niet in de ka, maar er komt maandag nog veel meer, Rick de lieverd heeft aangeboden om het te brengen met de bus van zijn werk, zodat ik niet tig keer op en neer hoef te rijden.. ik ben zo gelukkig. Na het naar school brengen van de kleding, ben ik gaan sporten, heerlijk, al moet ik zeggen mijn lichaam is toe aan rust en wil gewoon even niets. Dus vroeg in bed en dan maar hopen dat het morgen allemaal weer over is... al vrees ik met grote vreze... maar wat er ook gebeurt ik moet maandag naar mijn werk want dan komt de rest..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten